Ik heb iets met uilen, ik weet alleen niet wat. De meeste patroontjes die ik ervan zie, moet ik gewoon maken. Zo heb ik al een aantal van deze uiltjes gemaakt. Ze hebben een hoog schattigheidsgehalte (misschien is dat het wel) en vallen altijd in de smaak (tot nu toe).
Nadat ik een kikker had gemaakt (straks even checken of jullie al kennis gemaakt hebben), bekeek ik de voorkant nog eens goed. En daar stond Mevrouw Uil. Ik was meteen verliefd en had direct de kleuren voor ogen die ik wilde gebruiken. Een schot in de roos. Snel even een app gestuurd naar m'n lieve haakvriendinnetje of ik alsjeblieft haar boek nog wat langer kon lenen. Het fijne van haakvriendinnetjes is dat je aan hen dit soort zaken niet hoeft uit te leggen. Ze snappen gewoon wat je bedoelt. Het boek mocht dus nog wat langer logeren en tadaaa, oh nee toch nog niet. Het lijfje was iets lastiger dan gedacht en dat heb ik dus een paar keer uitgehaald. Na twee keer een bijna tadaa, was heet de derde keer raak (iets met drie keer en scheepsrecht, klinkt dat bekend?) en Mevrouw Uil was af.
Nog zoiets leuks om te vertellen: zaterdag 31 januari kan je weer komen haken. Kan je al haken, neem je project mee en haak aan. Kan je nog niet zo goed haken, neem dan je goede humeur en een portie geduld (voor noodgevallen) mee en leer haken. Kortom een combinatie van een haakmiddag en workshop in een. Alle info en aanmelden via: info@crochetnanigans.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten